“Vrijwilligers, de volwassen versie van goede feeën”, een bekende tegeltjestekst waar geen letter van gelogen is. Zonder vrijwilligers geen Stichting Superkatten, zonder onze vele vrijwilligers zouden wij het werk wat zo broodnodig is niet kunnen doen. Met nog meer vrijwilligers zouden we nog veel meer kunnen doen. Daarom zetten we er regelmatig één in het zonnetje. Als dank en uit waardering, ze zijn stuk voor stuk geweldig. We spraken dit keer met Katja van de Wall.
Katja is 53 jaar, geboren in Vlaardingen, opgegroeid in Spijkenisse en momenteel woonachtig in Asch. In Asch woont ze samen met haar partner Rob de Bruijn die ook vrijwilliger is bij onze stichting. Katten zijn haar grootste passie, maar ze wandelt ook graag in de bergen.
Hoe het begon
Katja: “Ik ben nu ongeveer vijf jaar vrijwilliger. Onze laatste eigen kat was overleden en ik wilde geen nieuwe kat. Vanwege het verdriet dat het verlies van zo’n dier altijd brengt. Echter Rob en ik wilden wel iets terug doen voor al het moois wat een kat je brengt. We zijn gaan Googlen en vonden de Stichting Superkatten. We hebben gebeld en werden gastgezin. Al snel kregen we onze eerste gasten, een wilde kat met drie kittens. We hadden toen nog geen bench en hebben ze de keuken gegeven. Van moeder mochten we alles met haar kinderen, maar zij was de eerste tijd onbereikbaar. Met lekkere hapjes op onze vingers en met veel geduld zijn we bij haar in de buurt gaan zitten en hebben we beetje bij beetje haar vertrouwen gewonnen. Toen de eerste kitten naar Zoetermeer vertrok, vond ik dat een drama en daarom hebben we de andere twee en de moederpoes zelf gehouden. Inmiddels hebben we wel ca. 75 katten opgevangen.”
Zo leuk is het
“Het is ontzettend leuk om gastgezin te zijn. Als je een kitten gezond en gesocialiseerd meegeeft aan een blij, nieuw baasje, geeft dat een super gevoel. Ook is het heel leuk als baasjes je op de hoogte houden en je na jaren nog steeds foto’s sturen. Minder leuk is, ondanks dat altijd alles goed komt, als iets niet goed gaat met een kitten bij een nieuw baasje. Het allerergste is als je een dier moet laten inslapen, maar dat hebben wij gelukkig nog maar één keer meegemaakt.”
Mooie herinneringen
“In die vijf jaar gastgezin zijn er al veel mooie herinneringen ontstaan. Zo hebben we een keer een moederpoes met maar liefst zeven kittens opgevangen. Ook heb ik warme gevoelens voor twee spierwitte katten die heel bang bij ons kwamen en later in mijn nek lagen te slapen. Tenslotte wil ik graag het feit noemen van ik van Corry Buizer die jullie eerder in het zonnetje gezet hebben, flessenkittens heb leren verzorgen. Corry had er te veel en er kwamen er twee bij mij. Er werd er één doodziek en na een bezoek aan de dierenarts bleek dat het kitten niet van de flessenvoeding af wilde. Heel voorzichtig heb ik het diertje via nat voer toch aan de brokken gekregen, heel bijzonder.”
Gezamenlijke passie
“Wat zo leuk is aan vrijwilliger zijn bij de SK? Omdat katten het verdienen en we met een leuke groep anderen dit werk doen. Bij de SK is alles heel goed geregeld, je hoeft “alleen maar” voor de katten te zorgen en verder ontzorgt de stichting je. Denk aan eten, kattengrit en dierenartskosten. Het werk brengt veel dankbaarheid van diverse kanten. Het allermooiste is wel dat je katten hebt waar je zo’n contact mee hebt, dat ze recht in je ziel kijken. Zo’n dier dat je aankijkt en je beiden weet dat het oké is tussen jullie. Over Rob gesproken, hij is net iets stoerder dan ik als het moet en hij doet naast het gastgezin zijn ook veel administratie voor de SK. Samengevat zijn katten een gezamenlijke passie en dat is mooi. We ruimen samen poep, socialiseren de bangste dieren, kroelen samen en zwaaien ook samen uit. Met een lach, maar soms ook een traan.”
Een mooi verhaal van een vrijwilliger in hart en nieren die samen met haar partner heel veel plezier beleeft aan het geweldige werk wat ze doet.
Dank Katja en Rob, ook namens alle katten en kittens die al bij jullie hebben mogen wonen.
